چه خالیست بهار
وچه متروک از مهر
وچه پر از وحشت
خبری در راه است

فرا روز

ضجه با صدایی نخراشیده وبدآهنگ
شیهه کشان با تمامت توان
آذین های جیغ فام
آری ما شادانیم

پی در پی سوگتان باد
که سوگ وشادیتان تملغی است
که گره نخواهد گشاد از حیات گناه بارتان

خواب

با این همه

درود

ماهی حرام از پی حرام ماهی دیگر،
در سالهایی حرام،
وحرمان صدایی که آرزوهای
سوخته در آز تورا
.فریادی

حرامتان باد
کامی را که به بهای حرمان آزاده مردم
در تاریکخانه های آز خود

و
جهل دیگران
وحرمت های مجعول ومجهول

هاویه تان باد،
ای حرامیان
هاویه تان

دلم برای خودم تنگ شده است

ابر های حادثه در هم می پیچند ،پشیمانی فقط در لحظه باور مرگ در میرسد ومانند خود مرگ ناگزیر است. نمیخواهم منتظر بمانم ،نه